Stage is begonnen!
Door: Anne-Sophie
Blijf op de hoogte en volg Anne-Sophie
09 Mei 2014 | Suriname, Paramaribo
Wauw, ik heb de eerste schoolweek achter de rug!
Een week vol indrukken kan ik je vertellen. Een week om niet meer te vergeten.
Maar ook een week waarbij ik de Surinaamse cultuur steeds beter begin te begrijpen.
Maandag zijn we samen met Robert naar onze nieuwe school voor de komende twee maanden gegaan. Door de directrice kregen we een rondleiding. Tijdens deze rondleiding heb ik mijn ogen uitgekeken. Er zijn geen echte lokalen. De school is vroeger een internaat geweest, waarbij de slaapvertrekken nu klaslokalen zijn. Het is één grote ruimte met een soort schotten om de lokalen te verdelen. Je kunt je dus voorstellen dat je overal geluiden hoort. Wat mij ook opviel is dat er een groot verschil is tussen de lokalen qua aankleding en materialen. Ik heb begrepen dat de leerkracht een bepaald budget krijgt en zelf verantwoordelijk is voor de inrichting/aankleding van de klas. Ik heb klassen gezien waar geen getallenlijn aan de muur te bekennen is, maar ook klassen waarbij je niet weet waar je moet kijken omdat er zoveel ophangt! Ook waren er klassen waar nog geen leerkracht aanwezig was ?! De kinderen zitten echter wel in de klas, maar doen niets anders dan schreeuwen en rennen en rollen op de grond.
Onze directrice stelde voor dat we de eerste week overal mochten kijken, zodat we aan het eind van de week een keuze konden maken in welke klas we stage wilden lopen.
Dinsdag heb ik voor het eerst de vlaggenparade meegemaakt. Alle kinderen staan per klas in rijen. Jongens bij jongens, meisjes bij meisjes. Er wordt eerst een couplet uit het volkslied gezongen, daarna wordt de dagtekst voorgelezen om af te sluiten met een lied over Jezus. (de school is Rooms-Katholiek) Deze hele vlaggenparade duurt ongeveer 10 minuten.
Ik heb dinsdag meegelopen bij de kleuters. De kleuters hebben les tot 12.00 uur. De hele ochtend hebben de kinderen maar liefst 2 taken gedaan. Ze hebben bloemen geprikt en parapluutjes gevouwen. De kinderen van de kleuters spelen in de kleine pauze niet buiten. Ik vraag me werkelijk af hoe het komt dat ze zo lang stil op een stoel kunnen zitten. Zonder praten! Want dat mocht absoluut niet.
Woensdag ben ik een kijkje gaan nemen in klas 1B, groep 3. Ik moest even wennen aan de juf. Als ik haar wat vroeg kreeg ik een kort antwoord. De kinderen worden erg streng aangesproken op school. Ik schrik soms van opmerkingen die de juffen maken naar de kinderen. Een kind dat ongewenst gedrag vertoont wordt beschreven als ‘dat kind is gek in zijn hoofd’. Ook als er een kind zegt dat het geslagen is geworden door een ander kind, zegt de juf ‘Sla hem terug!’
Vooral op pedagogisch gebied zijn er grote verschillen!
Donderdag ben ik weer in klas 1B geweest. Ik heb besloten dat dit mijn stageklas gaat worden. Ik heb zelfs al een taallesje gegeven. De kinderen kunnen mij niet altijd goed verstaan, dus ik moet duidelijk en luidt praten. Vooral dat laatste is soms erg lastig, aangezien er veel lawaai van andere klassen te horen is. Ik kreeg feedback van mijn mentor dat ik niet te lief moest zijn. Ze vertelde dat de kinderen in Nederland heel anders opgevoed worden dan in Suriname. In Suriname worden de kinderen streng opgevoed om te voorkomen dat ze laten ‘doordraaien’. Kortom, ik moest strenger zijn en mocht schreeuwen tegen de kinderen. Oké, dit gaat nog wat worden, want dit is naar mijn idee niet altijd de beste manier. Maar ik ben me er ook van bewust dat ik hier maar twee maanden ben en me dus grotendeels aan te passen heb aan de cultuur van hier.
Inmiddels kan ik het goed vinden met mijn mentor. Ik ben in de pauze met haar in gesprek gegaan en daaruit blijkt dat alles om de kinderen draait. Dat verklaart ook waarom ze zo kortaf tegen me deed toen ik haar tijdens de les vragen stelde.
Het komt trouwens geregeld voor dat de leerkracht opeens verdwijnt om met een andere juf bij te kletsen. En daar sta je dan….. Letterlijk voor de leeuwen gegooid!
Na de indrukwekkende week, waarbij ik veel gezien heb, kan ik wel zeggen dat ik onwijs veel zin heb om hier de komende periode aan de slag te gaan. Ik begin mijn draai steeds meer te vinden. Ik begin te wennen aan de cultuur. Ik hoor de mannen niet meer fluiten naar de meisjes. En de salsa gaat me goed af!
De eerste hardloopsessie heb ik ook gehad. Die viel wel tegen, want het was heet!
Vanavond ga ik zweten bij Zumba.
Ben erg benieuwd!
Jullie horen volgende week weer van me.
Hele dikke brasa uit Switi Sranan (Suriname)
Xx Fiet
Een week vol indrukken kan ik je vertellen. Een week om niet meer te vergeten.
Maar ook een week waarbij ik de Surinaamse cultuur steeds beter begin te begrijpen.
Maandag zijn we samen met Robert naar onze nieuwe school voor de komende twee maanden gegaan. Door de directrice kregen we een rondleiding. Tijdens deze rondleiding heb ik mijn ogen uitgekeken. Er zijn geen echte lokalen. De school is vroeger een internaat geweest, waarbij de slaapvertrekken nu klaslokalen zijn. Het is één grote ruimte met een soort schotten om de lokalen te verdelen. Je kunt je dus voorstellen dat je overal geluiden hoort. Wat mij ook opviel is dat er een groot verschil is tussen de lokalen qua aankleding en materialen. Ik heb begrepen dat de leerkracht een bepaald budget krijgt en zelf verantwoordelijk is voor de inrichting/aankleding van de klas. Ik heb klassen gezien waar geen getallenlijn aan de muur te bekennen is, maar ook klassen waarbij je niet weet waar je moet kijken omdat er zoveel ophangt! Ook waren er klassen waar nog geen leerkracht aanwezig was ?! De kinderen zitten echter wel in de klas, maar doen niets anders dan schreeuwen en rennen en rollen op de grond.
Onze directrice stelde voor dat we de eerste week overal mochten kijken, zodat we aan het eind van de week een keuze konden maken in welke klas we stage wilden lopen.
Dinsdag heb ik voor het eerst de vlaggenparade meegemaakt. Alle kinderen staan per klas in rijen. Jongens bij jongens, meisjes bij meisjes. Er wordt eerst een couplet uit het volkslied gezongen, daarna wordt de dagtekst voorgelezen om af te sluiten met een lied over Jezus. (de school is Rooms-Katholiek) Deze hele vlaggenparade duurt ongeveer 10 minuten.
Ik heb dinsdag meegelopen bij de kleuters. De kleuters hebben les tot 12.00 uur. De hele ochtend hebben de kinderen maar liefst 2 taken gedaan. Ze hebben bloemen geprikt en parapluutjes gevouwen. De kinderen van de kleuters spelen in de kleine pauze niet buiten. Ik vraag me werkelijk af hoe het komt dat ze zo lang stil op een stoel kunnen zitten. Zonder praten! Want dat mocht absoluut niet.
Woensdag ben ik een kijkje gaan nemen in klas 1B, groep 3. Ik moest even wennen aan de juf. Als ik haar wat vroeg kreeg ik een kort antwoord. De kinderen worden erg streng aangesproken op school. Ik schrik soms van opmerkingen die de juffen maken naar de kinderen. Een kind dat ongewenst gedrag vertoont wordt beschreven als ‘dat kind is gek in zijn hoofd’. Ook als er een kind zegt dat het geslagen is geworden door een ander kind, zegt de juf ‘Sla hem terug!’
Vooral op pedagogisch gebied zijn er grote verschillen!
Donderdag ben ik weer in klas 1B geweest. Ik heb besloten dat dit mijn stageklas gaat worden. Ik heb zelfs al een taallesje gegeven. De kinderen kunnen mij niet altijd goed verstaan, dus ik moet duidelijk en luidt praten. Vooral dat laatste is soms erg lastig, aangezien er veel lawaai van andere klassen te horen is. Ik kreeg feedback van mijn mentor dat ik niet te lief moest zijn. Ze vertelde dat de kinderen in Nederland heel anders opgevoed worden dan in Suriname. In Suriname worden de kinderen streng opgevoed om te voorkomen dat ze laten ‘doordraaien’. Kortom, ik moest strenger zijn en mocht schreeuwen tegen de kinderen. Oké, dit gaat nog wat worden, want dit is naar mijn idee niet altijd de beste manier. Maar ik ben me er ook van bewust dat ik hier maar twee maanden ben en me dus grotendeels aan te passen heb aan de cultuur van hier.
Inmiddels kan ik het goed vinden met mijn mentor. Ik ben in de pauze met haar in gesprek gegaan en daaruit blijkt dat alles om de kinderen draait. Dat verklaart ook waarom ze zo kortaf tegen me deed toen ik haar tijdens de les vragen stelde.
Het komt trouwens geregeld voor dat de leerkracht opeens verdwijnt om met een andere juf bij te kletsen. En daar sta je dan….. Letterlijk voor de leeuwen gegooid!
Na de indrukwekkende week, waarbij ik veel gezien heb, kan ik wel zeggen dat ik onwijs veel zin heb om hier de komende periode aan de slag te gaan. Ik begin mijn draai steeds meer te vinden. Ik begin te wennen aan de cultuur. Ik hoor de mannen niet meer fluiten naar de meisjes. En de salsa gaat me goed af!
De eerste hardloopsessie heb ik ook gehad. Die viel wel tegen, want het was heet!
Vanavond ga ik zweten bij Zumba.
Ben erg benieuwd!
Jullie horen volgende week weer van me.
Hele dikke brasa uit Switi Sranan (Suriname)
Xx Fiet
-
09 Mei 2014 - 21:34
Mama:
Dag Anne-Sophie,
Wahw! Wat een belevenissen. Ik vind het wel heel bijzonder om te lezen hoe je omgaat met de verschillen in cultuur en benadering van de kinderen.
En dat is deels ook de uitdaging die je de komende maanden zult hebben: balans zoeken tussen enerzijds je aanpassen aan Surinaamse normen en uitgangsposities en anderzijds jouw kennis en ervaring toepassen bij deze kinderen op deze school.
Stoer dat je voor klas 1B hebt gekozen.........hoe heb je je keuze daarin gemaakt? ben ik wel benieuwd naar.
Ik vind het leuk dat ik weer een verslag heb kunnen lezen.......werd een beetje ongeduldig......, maar ja, dat is mama!
dag schat, lieve kus........sorry.......brasa.......!
-
09 Mei 2014 - 21:49
Papa:
Hoi meisje, wat een avontuur. Ik vind het geweldig wat je doet. Je zal wel veel energie nodig hebben om dit allemaal te verwerken. Het is dan ook fijn lekker van je vrije tijd een feestje te maken. Volgens mij doe je dat ook. Zorg er wel voor dat je dicht bij jouw eigen normen en waarden blijft. Ik ben benieuwd naar jou volgende verhalen. Geniet!!!! -
09 Mei 2014 - 21:58
Anke:
Hey Fietje,
Wat een ervaringen zeg.
De manier van omgaan met de kinderen kan ik me echt niets bij voorstellen. En jij al helemaal niet denk ik jij bent altijd zo lief voor de kids. Ik ben benieuwd naar foto's, ben benieuwd naar de cultuurverschillen.
Fijn weekend meid en veel succes volgende week!
X Anke -
10 Mei 2014 - 02:42
Anne-Sophie :
De keuze voor klas 1B is gemaakt, omdat ik het idee had dat ik van deze leerkracht veel kon leren. In tegenstelling tot veel andere leerkrachten is mijn mentor veel IN de klas in plaats van daarbuiten. Ze is erg betrokken bij de leerlingen. En toch doet zij veel dingen anders. Ben benieuwd hoe ik mij hierin kan gaan vinden!
Ik feest zelf ook veel! Lekker salsa dansen, chillers drinken, Zumba dansen, zwemmen en in de zon liggen. Ik kom de tijd hier goed door!
Kusjes!!
-
10 Mei 2014 - 18:42
Francien:
Hallo Anne-Sophie,
Ik vind het zo leuk om iedere keer weer je verhalen te lezen en je foto's te zien. Wat een belevenissen allemaal! Ben echt heel benieuwd hoe jij je draai hierin gaat vinden en of je je opvattingen aan het eind van je avontuur hebt bijgesteld of dat je juist van jouw overtuigingen nog meer overtuigd bent. Fijn weekend en tot de volgende keer.
Liefs, Francien, XXX -
10 Mei 2014 - 23:05
Margo:
Hallo Anne-Sophie,
Wat een verslag, geweldig, wat een ervaring. Dat er een totaal andere cultuur, opvoeding etc. leeft in Suriname, was ook wel te verwachten. Jij mag dit nu van heel kort bij meemaken en ervaren. Eerlijk, ik ben best wel jaloers. Je weet ik heb best al wat gezien van de wereld, maar zo kort bij het dagelijkse leven van het kind, ben ik nog nooit geweest. Je ervaart aan den lijve, hoe het in ander land er aan toe gaat. Hier zul je altijd aan terug denken. Wij zijn gewoon een x aantal jaren vooruit en hebben zoveel meer luxe. Wat een verschillen.
Ik wens je heel veel succes.
Ik hoop dat je alles kunt onthouden, ik hang aan je lippen als je weer thuis bent.
Lieve groetjes van Margo -
11 Mei 2014 - 08:36
Henk:
Hallo Anne-Sophie.
Nu echt met het Surinaamse leven en werken gestart! Wat een verschillen met Europa. Het is erg leuk je te kunnen volgen op je stage. We zien het helemaal voor ons omdat je het erg leuk beschrijft. Wel erg benieuwd naar je nieuwe stem na afloop: zwaar en streng, dat belooft wat.
Blijf genieten van alle nieuwe en mooie ervaringen!
Groeten. Liane en Henk. -
11 Mei 2014 - 18:47
Laura:
Tof Anne-Sophie, mooie start. Laat je lekker onderdompelen en het mag best anders zijn dan je gewend bent. Je krijgt nu een vergelijk en daarmee kun je je mening vormen. In de toekomst is het aan jou de keuze wat je waardevol, bruikbaar, integer vindt en wat niet. Succes! -
14 Mei 2014 - 11:41
Reinouw:
Hallo Anne-Sophie,
Wat een vliegende start.
Maak je afwegingen en toets het aan je eigen waarden en normen.
Je beeldende verteltrant zorgt ervoor dat ik wordt meegezogen met de belevenissen
in het verhaal.
Leerzaam en boeiend.
Veel succes en lieve groetjes Rein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
