Counting down the days
Door: Anne-Sophie
Blijf op de hoogte en volg Anne-Sophie
24 Juni 2014 | Suriname, Paramaribo
Ai boi, ja toch, ja man, switi, eve hoor, aboeng, sahhhh….
Dat zijn zo’n beetje woorden die ik dagelijks hoor! Hoe vervelend ik ze soms ook vind klinken, ik neem ze onbewust over. Ik ben haast een ingeburgerde Surinaamse Switi geworden! Zal ik jullie even leren tellen tot tien in het Surinaams?
1 is wan
2 is tu
3 is dri
4 is fo
5 is feifi
6 is seksi
7 is seibi
8 is aiti
9 is neigi
10 is tin
Nu we toch bezig zijn met leren, zal ik jullie eens iets vertellen over het Surinaams onderwijs.
-De kinderen hebben hier allemaal leerplicht. De meeste kinderen gaan dan ook naar school. Zelfs de kinderen uit marrondorpjes in het binnenland. In plaats van de schoolbus, worden ze met de boot naar school gebracht. Zie je het al voor je? Een lange korjaal, gevuld met donkere kinderen allemaal in dezelfde blouse. Een plaatje! (mag er helaas geen foto van maken)
-Kinderen gaan naar school van 8.00 uur tot 13.00 uur. Er is ook de mogelijkheid om naar de na-schoolse te gaan. De kinderen krijgen dan les, net als in de ochtend. Na-schoolse duurt tot 15.00 uur en kinderen kunnen tot 16.00 uur blijven om te spelen. De kinderen hoeven trouwens tijdens de na-schoolse geen schooluniform meer aan. De meeste kinderen gaan om 13.00 uur naar huis. In mijn klas zijn er van 23 kinderen, 5 à 6 die naar de na-schoolse gaan. Ze willen dit echter verplicht maken, vanaf volgend schooljaar.
-De lessen worden gegeven uit methodes die afkomstig zijn uit het jaar 1984. Het verbaast me dat de boeken nog bruikbaar zijn. Alhoewel, sommige vallen van ellende uit elkaar. Kinderen moeten ze dan thuis zelf tapen, want op school is geen tape.
-Kinderen moeten zelf voor hun schoolmateriaal zorgen. Pennen, potloden, vegers, schriften, schaar, slijper, lijm, regel het zelf!
-In de pauze springen de kinderen van de trap, dat de vloer er serieus van trilt. Op een dag zakken we met z’n allen door de grond, reken maar! Ook rennen de kinderen door de school en op het erf. Alle klassen zijn tegelijkertijd buiten. Er wordt toezicht gehouden, maar het rennen wordt getolereerd. Het verbaast me dat ik nog geen ongelukken heb gezien.
-Ik heb de eerste teamvergadering gezien. De directrice stond voor de klas en begon met alle mededelingen waarbij geen enkele docent iets te zeggen had. In Nederland ben ik gewend dat er tijdens teamvergaderingen gecommuniceerd wordt over zaken die beter moeten of waar je tegenaan loopt.
-De basisschool begint met de kleuterklas. Vergelijkbaar met groep 1/2. Dan komt de 1ste klas (groep 3) tot en met de 6de klas (groep 8). Na de basisschool gaan de kinderen naar de MULO. De middelbare school. Het niveau van de MULO is vergelijkbaar met VMBO/HAVO. Kinderen die echt boven dit niveau uitsteken, kunnen naar het VWO. Dat zijn ongeveer 1 op de 20 kinderen. Kinderen die onder het niveau van de MULO presteren gaan naar ETO (eenvoudig technisch onderwijs) of ENO (eenvoudige nijverheid onderwijs). Het niveau van ETO en ENO is lager dan de 6de klas.
Het komt regelmatig voor dat leerkrachten de kinderen laat doubleren, om zo hoog mogelijk onderwijs voor de kinderen te realiseren. Hierdoor zitten er soms kinderen van 15 jaar in de 6de klas. Dit is wel de maximale leeftijd dat toegestaan is op de basisschool.
-Wil je solliciteren op een basisschool, gaat dit via het Ministerie van Onderwijs. De directrice heeft hier niks over te zeggen. Waar de directrice zich exact mee bezig houdt, vraag ik me eerlijk gezegd soms ook af. Daar moet ik nog even achter komen!
In de klas geef ik iedere dag maximaal 1 les. Ik heb het idee dat mijn mentor verwacht dat ik niet zo veel lessen kan en mag geven, maar dat ik met name kom kijken. Aangezien ik dus niet veel les geef, heb ik een andere manier gevonden waar ik toch bezig ben met lesgeven. Ik begeleid iedere dag een aantal kinderen die een achterstand hebben wat betreft de taalontwikkeling. Eén op één werken met de kinderen vind ik super leuk. Ik kan zo ook wat gesprekjes aanknopen en zo kom je hele leuke dingen van de kinderen te weten.
Genoeg over het onderwijs!
Deze week is vrij rustig geweest. Ik heb wat last gehad van de warmte en de combinatie laat slapen en vroeg opstaan, breekt me een beetje op. Deze week ben ik dus op tijd naar bed geweest en heb eens even goed voor mezelf gezorgd. Natuurlijk heb ik het WK gevolgd, heb ik salsa gedanst en heb ik zelf een kijkje genomen op het muziekfestival Féte de la musique. Een Frans evenement dat ook in Suriname een plaats heeft gekregen. Het deed me een beetje denken aan jazz in Duketown, qua muziek en sfeer! Familie, zo heb ik toch wat van de traditie mee kunnen volgen!
En dan, counting down the days….
N
Nog even en dan staat mijn grote lobi Thom op Surinaamse bodem. Zo spannend om elkaar na bijna 3 maanden weer te zien! Ik kan niet wachten. Helaas betekent dat ook dat ik nog maar 3,5 week in Suriname ben. Ik ben inmiddels begonnen aan een bucket-list voor Suriname. Wat wil ik nog perse zien, wat wil ik nog eten, wat wil ik nog meemaken….
Er staan gelukkig nog heel wat leuke dingen gepland met trips, festivals, Nationale feestdag, dus het voorruitzicht is goed! Het is nu nog niet te bevatten dat ik over een maand weer thuis ben. Ik kan 1 ding niet vaak genoeg tegen mezelf zeggen:
Nyan fu libi topi disi momenti (geniet van het leven op dit moment)
Voor nu, dikke brasa,
Ifrouw Anne-Sophie
PS: Wat word ik vrolijk van al jullie leuke berichten. Het doet me goed dat jullie mijn avonturen volgen! Mijn dank!
Dat zijn zo’n beetje woorden die ik dagelijks hoor! Hoe vervelend ik ze soms ook vind klinken, ik neem ze onbewust over. Ik ben haast een ingeburgerde Surinaamse Switi geworden! Zal ik jullie even leren tellen tot tien in het Surinaams?
1 is wan
2 is tu
3 is dri
4 is fo
5 is feifi
6 is seksi
7 is seibi
8 is aiti
9 is neigi
10 is tin
Nu we toch bezig zijn met leren, zal ik jullie eens iets vertellen over het Surinaams onderwijs.
-De kinderen hebben hier allemaal leerplicht. De meeste kinderen gaan dan ook naar school. Zelfs de kinderen uit marrondorpjes in het binnenland. In plaats van de schoolbus, worden ze met de boot naar school gebracht. Zie je het al voor je? Een lange korjaal, gevuld met donkere kinderen allemaal in dezelfde blouse. Een plaatje! (mag er helaas geen foto van maken)
-Kinderen gaan naar school van 8.00 uur tot 13.00 uur. Er is ook de mogelijkheid om naar de na-schoolse te gaan. De kinderen krijgen dan les, net als in de ochtend. Na-schoolse duurt tot 15.00 uur en kinderen kunnen tot 16.00 uur blijven om te spelen. De kinderen hoeven trouwens tijdens de na-schoolse geen schooluniform meer aan. De meeste kinderen gaan om 13.00 uur naar huis. In mijn klas zijn er van 23 kinderen, 5 à 6 die naar de na-schoolse gaan. Ze willen dit echter verplicht maken, vanaf volgend schooljaar.
-De lessen worden gegeven uit methodes die afkomstig zijn uit het jaar 1984. Het verbaast me dat de boeken nog bruikbaar zijn. Alhoewel, sommige vallen van ellende uit elkaar. Kinderen moeten ze dan thuis zelf tapen, want op school is geen tape.
-Kinderen moeten zelf voor hun schoolmateriaal zorgen. Pennen, potloden, vegers, schriften, schaar, slijper, lijm, regel het zelf!
-In de pauze springen de kinderen van de trap, dat de vloer er serieus van trilt. Op een dag zakken we met z’n allen door de grond, reken maar! Ook rennen de kinderen door de school en op het erf. Alle klassen zijn tegelijkertijd buiten. Er wordt toezicht gehouden, maar het rennen wordt getolereerd. Het verbaast me dat ik nog geen ongelukken heb gezien.
-Ik heb de eerste teamvergadering gezien. De directrice stond voor de klas en begon met alle mededelingen waarbij geen enkele docent iets te zeggen had. In Nederland ben ik gewend dat er tijdens teamvergaderingen gecommuniceerd wordt over zaken die beter moeten of waar je tegenaan loopt.
-De basisschool begint met de kleuterklas. Vergelijkbaar met groep 1/2. Dan komt de 1ste klas (groep 3) tot en met de 6de klas (groep 8). Na de basisschool gaan de kinderen naar de MULO. De middelbare school. Het niveau van de MULO is vergelijkbaar met VMBO/HAVO. Kinderen die echt boven dit niveau uitsteken, kunnen naar het VWO. Dat zijn ongeveer 1 op de 20 kinderen. Kinderen die onder het niveau van de MULO presteren gaan naar ETO (eenvoudig technisch onderwijs) of ENO (eenvoudige nijverheid onderwijs). Het niveau van ETO en ENO is lager dan de 6de klas.
Het komt regelmatig voor dat leerkrachten de kinderen laat doubleren, om zo hoog mogelijk onderwijs voor de kinderen te realiseren. Hierdoor zitten er soms kinderen van 15 jaar in de 6de klas. Dit is wel de maximale leeftijd dat toegestaan is op de basisschool.
-Wil je solliciteren op een basisschool, gaat dit via het Ministerie van Onderwijs. De directrice heeft hier niks over te zeggen. Waar de directrice zich exact mee bezig houdt, vraag ik me eerlijk gezegd soms ook af. Daar moet ik nog even achter komen!
In de klas geef ik iedere dag maximaal 1 les. Ik heb het idee dat mijn mentor verwacht dat ik niet zo veel lessen kan en mag geven, maar dat ik met name kom kijken. Aangezien ik dus niet veel les geef, heb ik een andere manier gevonden waar ik toch bezig ben met lesgeven. Ik begeleid iedere dag een aantal kinderen die een achterstand hebben wat betreft de taalontwikkeling. Eén op één werken met de kinderen vind ik super leuk. Ik kan zo ook wat gesprekjes aanknopen en zo kom je hele leuke dingen van de kinderen te weten.
Genoeg over het onderwijs!
Deze week is vrij rustig geweest. Ik heb wat last gehad van de warmte en de combinatie laat slapen en vroeg opstaan, breekt me een beetje op. Deze week ben ik dus op tijd naar bed geweest en heb eens even goed voor mezelf gezorgd. Natuurlijk heb ik het WK gevolgd, heb ik salsa gedanst en heb ik zelf een kijkje genomen op het muziekfestival Féte de la musique. Een Frans evenement dat ook in Suriname een plaats heeft gekregen. Het deed me een beetje denken aan jazz in Duketown, qua muziek en sfeer! Familie, zo heb ik toch wat van de traditie mee kunnen volgen!
En dan, counting down the days….
N
Nog even en dan staat mijn grote lobi Thom op Surinaamse bodem. Zo spannend om elkaar na bijna 3 maanden weer te zien! Ik kan niet wachten. Helaas betekent dat ook dat ik nog maar 3,5 week in Suriname ben. Ik ben inmiddels begonnen aan een bucket-list voor Suriname. Wat wil ik nog perse zien, wat wil ik nog eten, wat wil ik nog meemaken….
Er staan gelukkig nog heel wat leuke dingen gepland met trips, festivals, Nationale feestdag, dus het voorruitzicht is goed! Het is nu nog niet te bevatten dat ik over een maand weer thuis ben. Ik kan 1 ding niet vaak genoeg tegen mezelf zeggen:
Nyan fu libi topi disi momenti (geniet van het leven op dit moment)
Voor nu, dikke brasa,
Ifrouw Anne-Sophie
PS: Wat word ik vrolijk van al jullie leuke berichten. Het doet me goed dat jullie mijn avonturen volgen! Mijn dank!
-
24 Juni 2014 - 07:19
Papa:
Hallo meisje. Heerlijk om wakker te worden met een vers verhaal van jou uit Suriname. Leuk om te lezen hoe het op school is. Mooie leerervaringen doen jullie daar op. Ook voor ons zit jouw reis er bijna op. Ik vind het heerlijk om jouw verhalen straks "live" te kunnen horen. Geniet van de rest van het verblijf en straks natuurlijk ook met en van Thom. Dikke kus en knuffel van mij. -
24 Juni 2014 - 07:22
Kyra Tummers :
Hee lieve fietje,
Ik vind het ook super leuk om jouw reisverslagen te volgen!
Maar stiekem ben ik nog blijer om te horen dat je over minder dan een maandje alweer thuis bent!!
Geniet nog van alle Surinaamse indrukken en voor je het weet is Thom er al
en kunnen jullie samen genieten!
Dikke kus xx -
24 Juni 2014 - 09:34
Danique:
Liefste Fietje,
Ik vind het echt geweldig om je verhalen telkens te lezen. Wat een geweldige tijd beleef jij daar, met veel mooie en leerzame momenten.
Geniet nog van de laatste weekjes stage en geniet vooral van de momenten samen met Thom!!!
Voor je het weet ben je weer terug in het saaie Nederland en is alles weer als normaal;)
Hier niets bijzonders... Behalve natuurlijk dat ik gisteren officieel geslaagd ben en me nu JUF mag noemen! hahah
Jij nog een jaartje en dan zijn we samen juf!
Lieve fiet, heeeeeeeel veel plezier de laatste weken en geniet van alles!
dikke kus xxx
Juf Danique -
24 Juni 2014 - 10:36
Margo:
Hallo Anne-Sophie, wat gezellig, weer een verslag van jou, ( ik zal ze over een maand nog gaan missen ). Ik zie het al voor me, een heel bootje met kinderen. Zo heel anders, dan in Nederland. Ik was een keer in Mongolie, daar gingen de kinderen op de paardjes naar school. Van de totaal andere culturen proeven is zo mooi en bijzonder, daar doe je het voor. Ben blij met de individuele lesjes en vraag de kinderen maar goed uit, zo kom je meer te weten over hun leven. Normaal is nieuwsgierigheid een minder vriendelijke trek, maar gebruik hem nu maar.
Zo te lezen lijkt het onderwijs nog heel veel op het onderwijs van onze tijd vroeger. Start op de kleuterschool, van klas 1 naar klas 6. Het gros gaat naar de huishoudschool of technisch voor de mannen. De kinderen gaan tot 13.00 uur naar school, ik dacht dat de temperatuurde reden was, maar nu willen ze ook 's middags gaan verplichten, kan er dan nog gewerkt worden? Waar gaan de kinderen met een hogere intelligentie naar toe? En is er een verschil tussen mannen en vrouwen? Hoe ziet hun leven eruit als ze volwassen zijn, mn. van de mensen uit de marrondorpjes in het binnenland? Weet je ook hoe de voorzieningen, zoals de oude dag en medische kant geregeld is? Zoveel vragen, maak maar voldoende tijd vrij voor mij, als je weer thuis bent.
Niet te geloven dat volgende Thom naar Suriname vliegt, maar niet denken aan de tijd naar huis, gewoon samen genieten van het mooie land. Heel, heel belangrijk: Nyan fu libi topi disi Momenti. ( Ik ga geen Surinaams leren, maar dat zinnetje wil ik wel van buiten leren.)
Hier is het bewolkt, toch ga ik zo meteen fietsen, een heerlijke ontspannende bezigheid ( In Suriname zal het wel te warm zijn om te fietsen ).
Anne- Sophie, geniet ervan, veel groetjes Margo -
24 Juni 2014 - 11:32
Francien:
Hoi Anne-Sophie,
Sluit me volledig aan bij Henk [ de pap ;-) ], wat leuk om weer een verhaal van je te lezen, en interessant ! ga zelf voor een paar dagen naar Berlijn, lang zo spannend niet als jouw reis natuurlijk maar ik verheug me er op. Snel beginnen met je bucket list hoor want voordat je het weet is het zomaar voorbij. Geniet van je laatste weken en natuurlijk van Thom ;-)
Liefs, Francien XXX
PS: wens je een goede reis Thom, XXX
-
24 Juni 2014 - 16:39
Mama:
Hey Fietje,
Mama kan bijna niet meer wachten om je weer te zien en om me heen te hebben! Belangrijk om nu alles heel bewust mee te maken en te ervaren wat het allemaal met jou doet!
Als Thom er is, zal het toch weer anders zijn en zijn jullie op elkaar en op de omgeving gericht.
Dag sjattepoemel, tot snel!
Kus van mama. -
24 Juni 2014 - 18:55
Laura:
Heerlijk Anne-Sophie, geniet er maar van, want het is waar: zo rol je erin en voor je het weet, ben je er ook weer uitgerold. Of misschien moet ik in jouw geval wel zeggen: zo stort je je er met een moedige stap in en zo kom je er al salsa dansend uit ;D En dan ligt dat hele Suriname-avontuur ineens achter je. Vreemd is dat, dus voor nu: ruik, zie, voel, hoor, proef, ervaar, beleef en geniet mooi Suriname.
Dag dag,
Laura. -
24 Juni 2014 - 21:22
Anke Ramakers:
Lieve Fietje,
Ook dit verslag vond ik weer heerlijk om te lezen. Zo leuk om te weten hoe het met je gaat en wat je allemaal doet.
Zo te horen vliegt de tijd voorbij en heb je het nog steeds goed naar je zin. Maar ook een fijn vooruitzicht dat je lieve Thom snel weer ziet. Ik ben stiekem ook wel blij dat ik je over een paar weekjes weer een dikke knuffel kan geven ;)
Geniet nog lekker van je avontuur en je ervaringen.
Ik wacht vol spanning je nieuwe verslag af.
Dikke kus Anke
En x-je van Emme <3
-
28 Juni 2014 - 08:52
Marcel:
He Fiet,
Echt geweldig om je avonturen iedere keer te lezen. Echt balen dat je er zaterdag niet bij kon zijn op ons avontuurlijke feest. Je lieve familie heeft in ieder geval het goede voorbeeld gegeven. Als je straks thuis bent, doen we het snel over maar dat is een zorg voor later. Nu eerst genieten zoveel en zo lang mogelijk. Het is voorbij voordat je er erg in hebt.
En dan Thom bijna daar, dat gaat helemaal genieten worden....
X, Marcel
-
02 Juli 2014 - 14:10
Sonja:
Hoi Anne-Sophie, ook al ben je verder weg....ik voel me dichterbij dan ooit! Dat komt omdat ik nu de mogelijkheid heb om te lezen wat je nu allemaal beleef.Ik vind het zo waanzinnig leuk! Wat fijn dat Thom er nu eindelijk aankomt, jullie zullen elkaar vast heel erg gemist hebben.
Ik hoop dat Thom inmiddels ook een beetje gekleurd is want naast jou loop je er al gauw bij als een wandelende TL balk.
Geniet nog maar even goed van het eiland en van elkaar.
Een hele dikke kus uit Dordrecht! -
02 Juli 2014 - 18:58
Sonja:
Even een correctie. Van het LAND !
-
02 Juli 2014 - 21:31
Mama:
Dag Anne-Sophie,
Het is nu echt bijna zover..........Thom is al onderweg naar jou en is inmiddels al geland op Curaçao. Van daaruit vliegt hij dan weer naar Paramaribo!
Wat zullen jullie blij zijn om elkaar weer te zien. Geniet van de komende tijd samen en daarn weer veilig terug.
Dag lieverd, tot snel.
O ja, misschien kunnen we nog in het weekend even skypen met oma erbij......dat vindt ze prachtig! Dag!
-
07 Juli 2014 - 11:28
Lieneke:
Hoi hoi lieve Anne-Sophie.
Wat leuk om je verslag te lezen! Zo helemaal hoe je bent, wat je denkt en hoe je alles beleefd. Prachtig. Ook dat je denkt: nu genieten.
Super interessant om te lezen hoe alles gaat in Suriname.
Ik zou ook zo willen komen kijken.
Fijn die ervaring die je nu opdoet om kinderen apart les te geven.
Bij ons is het schooljaar ook bijna afgelopen en dan gaan we ook weer reizen (Frankrijk en Italie) , maar ik denk dat we toch ook maar eens naar Suriname moeten gaan.
Veel liefs van Lieneke en Leen. -
13 Juli 2014 - 01:58
Marleen Kuhles-Slenter:
Hallo Anne-Sophie en Thom
Heb het geweldig gevonden om jouw verhalen te lezen.
Geniet nog van de laatste dagen met Thom en kom dan veilig weer thuis.
Tot gauw maar weer, alleen dan in Nederland haha.
groetjes Giel en Marleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
