Naar de kapper
Door: Anne-Sophie
Blijf op de hoogte en volg Anne-Sophie
13 Juni 2014 | Suriname, Paramaribo
Een nieuw avontuur in Paramaribo.
Ik wilde naar de kapper! En Eveline heeft verslag gedaan.
Het begon allemaal op donderdag 12 juni 2014. Anne-Sophie en ik stapten de kapsalon binnen. Na 10 minuten bijgekletst te hebben was mevrouw eindelijk aan de beurt. "Wat komt u doen?" "Ik wil graag blonde plukken geverfd hebben." De kapster, een vrouw van boven de zestig, kwam aanlopen met een aantal voorbeeldkleuren. Een jongere hippe kapster zei dat het hetzelfde als mijn haar moest worden en dus gebleekt. Toen Soof plaats nam in de kappersstoel, was er geen weg meer terug. De dode puntjes moesten eraf. De kapster begon te knippen en knippen en knippen. Uiteindelijk vrouw ze of mevrouw even wilde gaan staan omdat haar haar te lang was om zittend te knippen. In de bijlage kunt u zien hoeveel eraf geknipt is. In Nederland vrezen we voor kappers omdat ze vaak puntjes van tien centimeter knippen, in Suriname kunnen we volgens mij gaan vrezen voor veel te korte puntjes. Een hond verliest nog meer haar op een dag dan eraf geknipt is bij Anne-Sophie.
Na de knipbeurt was het tijd om te verplaatsen naar de verfstoel. De kapster kwam aanlopen met een rol folie, ik vreesde het ergste omdat het bij mij met een soort badmuts met gaatjes gebeurde. Op het moment dat de kapster even weg was seinde ik Soof stiekem in. Subtiel vroeg ze ook voor een badmuts. Met een haaknaald werden plukjes haar uit de muts gehaald. Het zag eruit als een zwaar gevecht toen de kapster de plukjes uit de muts trok. Het zag er pijnlijk uit, haar hoofd werd alle kanten uit getrokken. Inmiddels is de helft van haar hoofd al plukproof. Wat hebben die Surinamers toch een werktempo! Plotseling vond er een grote wisseltruc plaats, er kwam een andere kapster. Nadat ik twee keer met mij ogen knipperde zag ik dat de badmuts uit het haar van Soof getrokken werd, waaaat? De nieuwe kapster deed poeder over het haar en begon opnieuw nadat ze een klein kwartier gekamd had. Na het kammen lagen er meer haren op de grond dan na het knippen. Heel apart wat er allemaal gebeurde bij de kapsalon op de Mahonylaan. De tweede kapster trok de kleine plukjes op een hoog tempo uit de muts.
Eindelijk kon de verf gemaakt worden. Nadat de verf in het haar gesmeerd was moest Soof een tijdje onder een kap, vervolgens werd de verf uitgespoeld. Tijdens het wassen werden verschillende middeltjes in het haar gesmeerd. Het waren grote witte flessen, ik vraag me af of we willen weten wat erin zit?!
Tot slot werden de lange blonde lokken gedroogd.
Na dik anderhalf uur in het klassieke kapperszaakje gezeten te hebben en 125 Srd lichter, konden we weer de fiets op. Ik ben benieuwd of bet gefluit ook toeneemt nu Soof weer blonder is...
Ik wilde naar de kapper! En Eveline heeft verslag gedaan.
Het begon allemaal op donderdag 12 juni 2014. Anne-Sophie en ik stapten de kapsalon binnen. Na 10 minuten bijgekletst te hebben was mevrouw eindelijk aan de beurt. "Wat komt u doen?" "Ik wil graag blonde plukken geverfd hebben." De kapster, een vrouw van boven de zestig, kwam aanlopen met een aantal voorbeeldkleuren. Een jongere hippe kapster zei dat het hetzelfde als mijn haar moest worden en dus gebleekt. Toen Soof plaats nam in de kappersstoel, was er geen weg meer terug. De dode puntjes moesten eraf. De kapster begon te knippen en knippen en knippen. Uiteindelijk vrouw ze of mevrouw even wilde gaan staan omdat haar haar te lang was om zittend te knippen. In de bijlage kunt u zien hoeveel eraf geknipt is. In Nederland vrezen we voor kappers omdat ze vaak puntjes van tien centimeter knippen, in Suriname kunnen we volgens mij gaan vrezen voor veel te korte puntjes. Een hond verliest nog meer haar op een dag dan eraf geknipt is bij Anne-Sophie.
Na de knipbeurt was het tijd om te verplaatsen naar de verfstoel. De kapster kwam aanlopen met een rol folie, ik vreesde het ergste omdat het bij mij met een soort badmuts met gaatjes gebeurde. Op het moment dat de kapster even weg was seinde ik Soof stiekem in. Subtiel vroeg ze ook voor een badmuts. Met een haaknaald werden plukjes haar uit de muts gehaald. Het zag eruit als een zwaar gevecht toen de kapster de plukjes uit de muts trok. Het zag er pijnlijk uit, haar hoofd werd alle kanten uit getrokken. Inmiddels is de helft van haar hoofd al plukproof. Wat hebben die Surinamers toch een werktempo! Plotseling vond er een grote wisseltruc plaats, er kwam een andere kapster. Nadat ik twee keer met mij ogen knipperde zag ik dat de badmuts uit het haar van Soof getrokken werd, waaaat? De nieuwe kapster deed poeder over het haar en begon opnieuw nadat ze een klein kwartier gekamd had. Na het kammen lagen er meer haren op de grond dan na het knippen. Heel apart wat er allemaal gebeurde bij de kapsalon op de Mahonylaan. De tweede kapster trok de kleine plukjes op een hoog tempo uit de muts.
Eindelijk kon de verf gemaakt worden. Nadat de verf in het haar gesmeerd was moest Soof een tijdje onder een kap, vervolgens werd de verf uitgespoeld. Tijdens het wassen werden verschillende middeltjes in het haar gesmeerd. Het waren grote witte flessen, ik vraag me af of we willen weten wat erin zit?!
Tot slot werden de lange blonde lokken gedroogd.
Na dik anderhalf uur in het klassieke kapperszaakje gezeten te hebben en 125 Srd lichter, konden we weer de fiets op. Ik ben benieuwd of bet gefluit ook toeneemt nu Soof weer blonder is...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
