Back home
Door: Anne-Sophie
Blijf op de hoogte en volg Anne-Sophie
13 Juli 2014 | Suriname, Paramaribo
Inmiddels weer een tijdje geleden dat jullie een bericht van me hebben kunnen lezen.
Afgelopen tijd is druk geweest en voorbij gevlogen!
Het hoogtepunt was toch wel de komst van Thom. Samen met Robin en Anouk hebben we vol spanning op het vliegveld staan wachten tot hij de schuifdeuren uit zou komen. Na 2,5 uur vertraging, kaartspellen spelen, Anouk en Robin gek maken met mijn zenuwachtige gedoe, kwam daar toch mijn wederhelft!
Het is zo geweldig om dit avontuur samen te kunnen beleven en hem zo veel mogelijk te laten zien van de plek waar ik 3 maanden mijn thuis heb gevonden.
De laatste stagedag was erg leuk. Ik heb veel plezier gehad met de kinderen en mijn mentor. We hebben er een gezellige dag van gemaakt en ik ben verwend geworden door de kids! Ze hebben allemaal een briefje geschreven met een persoonlijke boodschap. Die mag ik pas openen als ik in het vliegtuig terug naar Nederland zit. Ook heb ik onderzetters gekregen in de vorm van Suriname.
Helaas heb ik ook afscheid moeten nemen van de tijd met de Prinsessen en de Brakke. De 9 meiden die samen het avontuur in Suriname gingen beginnen, gaan nu verder in Nederland. We hebben mooie en minder mooie dingen meegemaakt, maar samen hebben we er een toptijd van gemaakt!
Het einde van de stage, betekende het begin van de vakantie. En die vakantie was enorm vol gepland. Zoveel mogelijk er uit halen wat er nog in zit! Thom en ik hebben een aantal leuke trips gemaakt, om te beginnen met Berg en Dal. Bij dit adventure centre zouden we gaan kajakken en slingeren van de kabelbaan. We hebben met de kajak tocht hele mooie natuur gezien en tussen kleine, smalle creekjes gevaren. De kabelbaan was ook heel vet! Eerst werd je in een heel gestel gehesen om daarna een stukje het bos in te lopen. Na wat klimmen waren we hoog genoeg om aan de verschillende kabelbanen te beginnen. Het was super spannend! Ik heb zelfs op de kop gehangen en geslingerd van de ene kant van de rivier naar de andere kant. Thom vond het ook een leuke trip!
De dag daarna stond de Raleighvallen/Voltzberg op de planning. Raleighvallen was het gebied waar we zouden overnachten en Voltzberg is een van de hoogste bergtoppen van Suriname. Het is een sportieve trip geweest. Eerst 5 uur in de auto en toen 3 uur met de boot. Dit deed me erg denken aan de trip naar Apiapaati, waarbij het uitzicht ongeveer hetzelfde was. Varen over de rivier middenin de jungle, stroomversnellingen en rotsen. Eenmaal aangekomen op bestemming hadden we een prachtige locatie. Het was een groot houten gevaarte waar je enkel je hangmat kon ophangen. Het was primitief. De tweede dag gingen we dan de Voltzberg trotseren. Eerst een jungle tocht naar het plateau van 3 uur. De Voltzberg beklimmen is redelijk pittig. Je loopt door allerlei hindernissen om vervolgens heel stijl omhoog te lopen. Eenmaal boven wist ik waar ik het allemaal voor had gedaan, wat een adembenemend uitzicht! Overal waar ik keek zag ik jungle. Alsof ik omringd werd door broccoli.
De tweede dag hebben we een wandeling gemaakt naar de Moedervallen. Dit waren kleine watervallen bij elkaar. Het leek erg op de Grandanvallen bij Apiapaati. Heel mooi.
Eenmaal terug bij de slaapplek hadden we wat vrije tijd. Thom heeft samen met Nick, één van de medetripgangers, gevist op piranha’s. De ene na de andere piranha werd gevangen. En dan te bedenken dat ik me in de zelfde rivier heb gewassen en gezwommen…
’s Avonds stond er, jawel, piranha op het menu! Er was immers zoveel gevangen, er werd soep van gemaakt, ze werden gefrituurd en gebakken. Ik heb gezien hoe ze de piranha hebben gefileerd. Dat gaat met zoveel precisie. Wat ik nu ga zeggen gelooft helemaal niemand, maar het is echt waar. Ik heb piranha gegeten! En het smaakte nog goed ook! (Net kipnuggets)
De trip was erg geslaagd!
En toen kwam onze laatste trip, Matapica. De trip waarbij we zeeschildpadden gingen spotten.
Op een klein korjaal werden we naar de plek van bestemming gebracht. Na een uur varen kwamen we aan langs de kust aan de Atlantische Oceaan en daar was ons kamp. Dit was toch wel de meest primitieve trip ooit. Geen douche, een wc die je moest doorspoelen met een emmer water en enkel en alleen je hangmat. We waren met een te grote groep. 30 gillende keukenmeiden op een kleine plek. Ik werd er helemaal gek. Ik was dan ook blij dat we eindelijk een strandwandeling konden maken en zeeschildpadden konden zien. Ik heb de grootste zeeschildpad (leatherbag, zijn schild voelt ook aan als leer) ter wereld eieren zien leggen en weer terug zien lopen naar de zee. Ook zijn er weer kaaimannen gevangen en heeft Thom ze op allerlei verschillende manieren vastgehad. In zijn handen, in z’n nek, op z’n hoofd. Alsof het niks was.
De laatste weken stond in het teken van ‘de laatste keer’.
De laatste keer stage
De laatste keer met de meiden
De laatste keer dansen bij Havana
De laatste keer salsa bij ‘t Vat
De laatste keer eten bij alle lekkere eettentjes
En nog veel meer dingen die we voor het laatst deden.
Genoten hebben we zeker!
En nu zijn de laatste dagen aangebroken. De laatste nachten zouden we verblijven bij guesthouse Zin. Maar dit beviel ons helemaal niet. We zijn nu verkast naar een duur hotel in Paramaribo, maar daar zijn we eigenlijk heel blij mee. Even nog lekker nagenieten van al het moois, de drukte, de indrukken, de ervaringen. En dat onder het genot van de nodige luxe. Heel eerlijk gezegd bevalt me dat wel. Hoe fijn is het om na 3 maanden te kunnen douchen met warm water!
Het einde van dit avontuur betekent voor mij het begin van iets nieuws. En dat is genieten van de kleine dingen in het leven. De volgende Surinaamse uitspraak die ik hoop voor eeuwig bij me dragen is het volgende;
No spang
Liefs, Fiet
-
14 Juli 2014 - 04:37
Mama:
Dag schat,
Papa en mama zijn erg blij dat het je gegund was om dit allemaal mee te maken. Het is een enorme ervaring geweest die je voor de rest van je leven meeneemt,
Ik heb je 21 april op Schiphol uitgezwaaid in de hoop dat dit avontuur je kijk op de wereld zou veranderen. Ik heb je gemist........maar volgens mij is het dit alles wel waard geweest. Overmorgen kan ik je weer in mijn armen sluiten........wat kijk ik daar naar uit!
Voor nu een hele dikke brasa, dag Anne-Sophie!
Xxx, liefs van mama!
-
14 Juli 2014 - 17:34
Margo:
Hallo, hallo, wat leuk nog een berichtje uit Suriname. Ja, even geen tijd om ons te informeren, en we zaten zo in spanning. Grapje hoor, ik begrijp het wel. Heerlijk, nog heel mooie dingen gezien. Wat is de tijd toch gevlogen, zo hebben we nog feest en dan is het alweer voorbij. Ja, zo zie maar weer, ook aan leuke dingen komt een end. Hoe mooi het ook is geweest, maar ik kan me voorstellen, dat je ook weer verlangt naar de "normale " dingen in het leven. Ik ben heel benieuwd naar alles.
Een hele goede vlucht en tot snel. Veel groetjes Margo -
14 Juli 2014 - 20:10
Marjolein :
Hi Fiet...ik dacht al waar blijft het geweldige verhaal waarin je ons meeneemt in jouw ervaringen. Wat een verhaal rondom laatste en eerste keren....zin om je snel weer te zien en in real life verder te genieten van al je verhalen. Dikke knuffel en xx -
14 Juli 2014 - 20:14
Papa:
YES ze komt weer thuis!!!! -
14 Juli 2014 - 21:56
Francien:
Hallo Anne-Sophie,
Welkom thuis en bedankt voor je interessante, leuke, spannende verhalen, heb ervan genoten.
Liefs, Francien, XXX -
18 Juli 2014 - 21:03
Laura:
Dag Anne-Sophie,
Welcome Home! Hoe vreemd kan het zijn om dan ineens weer in Nederland te staan. Voor mij voelt het alsof een vlucht in het vliegtuig sneller gaat dan m'n gevoel. Dus fysiek ben je in een paar uur in een ander land, of terug waar je vandaan kwam, maar je gevoel nog niet..... dat hangt nog ergens in de lucht, boven de oceaan op weg terug naar hier.
En zo sta je dan ineens weer op de plaatsen die je heel vertrouwd zijn en die je een tijdje hebt moeten missen. Ineens is het hele Suriname verleden tijd. Via foto's kun je door je herinneringen bladeren...... Vreemd is dat... tijd.... ik besef het steeds weer.
Anyway heb ik genoten van je verhalen en gelezen dat je een heel rijke tijd hebt gehad. Neem dan ook de tijd om weer terug in Nederland te komen.
Liefs,
Laura.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
